Şiir Şiiri - Fevzi Kök

terennüm derlerdi eskiden
kelimenin ipe dizilişi
sevginin imbikten süzülüşü

şair/ kirpikten ok
damladan deniz
sözden mermi yapar

diktatörü öldürmez
şiir yazar/ bir ömür rezil eder

kayıp ilanı verir
kendini arar/ delidir

yaprakdan ipek yapar böcek
ateşi eğirmektir şiir
imgeyle/ kelimelerle

şeytan işini şansa bırakır
şiir bırakmaz

kanattır rüzgara
hangi yöne eseceğini bilmez
şiire sorar

sevginin elinin değmediği yere
şiir değer
al eline bir şiir
yan yana yürürsün insanlığınla

kıraç yalnızlıklar yeşerir
insansız tebessümdür

kahkaha çiçekleri şiirlerle açarlar
gül goncaysa/ şiirle oldu
meri keklik
ceylanın gözünüb güzelliğini
ilk şiir gördü

hangi sevgiliye şiir yazılmadı
çölde çiçek olmaz
su yok/ kup kuru
şiirin var ya/ aç kapısını gönlünün
şiir ver iki mısra

istersen yüzme bilme
hayatı şiirle kulaçlarsın
yağmurlar ıslatır
eline alırsın denizi
çitilersin/ yıkarsın şiirle
ki deniz temiz kalsın

dini olmaz şiirin/ mezhepsiz
derisinin rengi
insandır
kültürler yumağı

hayat
kısa bir çizgidir
zamanın yanında
şair şiirle uzatır ömrünü

gök yüzünü boyar istediği renge
çıkar yıldız toplar dilediğince

denize yeşil
ormana mavi derse
itiraz edemezsin
vardır bir bildiği
vardır kesin bir bit yeniği

ney üfler/ mey çeker
elindeki bie çift turna
selam söyler nazlı yara
'' allı turnam bizim ele varırsan
selam söyle kaymak söyle bal söyle''
gurbet kokar
kara sevdadır

her türlü rengidir acının
ağıttır/ geri gelmez ayrılığa

inattır şiir/ isyandır Pir Sultan'la
''sizde şah diyeni öldürürlerse
bende bu yayladan şaha giderim''

topraktır
hayattır Veysel'le
''ince uzun bir yol''

ustad sordu
''resmini yapabilirmisdin mutluluğun''
cevabı kendisindeydi
bir mısra
''artık ölsemde gam yemem''
ağzı beş karış açık kaldı mutluluğun
cünkü tarifiydi
''artık ölsemde gam yemem''

başın düştüğünde dara
hücrede/ işkencede
hapihanede
yetişir imdada
Sabahattin Ali
''görecek günler var daha
aldırma gönül aldırma''

tüfekle bozulan mertliği
şiirle kurtardı Köroğlu
anılmazdı/şiir olmasa

şiir
şiir gibi yazılır
yürektir

yazarken şiiri
ne başbakandan
ne padişahtan
allahdan bile korkmazsın

laf aramızda kalsın
şair geçiniyorum ya

yemin ettiğimde ben
şiire el basarım

çarparsa beni bir gün
varsın şiir çarpsın...