Kiminin yalnızlığı düşer dizelerine
Bazen aşkın yaratan yaraları
Ve solmuş elde papatya durur gibi
İğreti kırılgan, kırmaz da heceyi
Kiminin çakıl taşları arasında sudur, yorgun
Akar da kaya durur yolunda gibi
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
