Şiir,
Basit bir şey değil öyle.
Şairdir kimi,
Yüzünün çizgisidir her mısra
Bir hapishane duvarını anlatır kimi,
Veya başlıktan anlarsın,
Ölmek istediğini,
Yahut aşık olduğunu.
Ben seni anlatırım,
Vatanımın güzel kızı,
Defterimdeki ebru,
Gözümdeki en acı kıvrımlar,
Kalbimdeki en pişmanlık,
Zifiri tonundan.
Kalemimin son damla mürekkebi,
Son titreyişi ellerimin,
Gözlerimin son sevişi.
Seni anlatmak ne mümkün,
Dağlarda yüksek bir yer,
Yeşil bir denizi seyir,
Sen tam anlamıyla şiir.
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tarih: 21.03.1998
![Ahmet Nuri Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/24/siir-232.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!