milat öncesi bir yalnızlıktı bu
boşluğun sonsuzluğunda
eytişimin bittiği saatte
içselliğin derinliğinde
yok oluşun acısıyla içten içe tükeniş
ellerimin büyüdüğü
içimden şiirin söküldüğü saatler diyorum buna ben
büyük yalnızlıklar büyük acılar çeker
şiirin ilk saatleri de böyle
yalnızlık içinde geçer
avuçlarım yanarda yanar
sonra babil kulemizde
şiir adına bir şeyler çıkınca ortaya
bir mutluluk ki anlatılmaz
sonrası yine yalnızlık ve hüzün
şairliğin en berbat yanı bu olsa gerek
yinede bölüşürüz bu yalnızlığı
üçlerle beşlerle binlerle
o bitmez dediğimiz tutsaklığımız içince
şiir 1 şiir 23
nasıl bir yalnızlık ve acı yaşattı bize
işte bunu düşünüyorum şimdilerde
Kayıt Tarihi : 23.11.2009 12:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!