Yalnızlığımın karlı vadisinde
En sıcak haziran sabahlarıydı
Dokunan ellerin
Güneşli bahçelerse gözlerin
Haresinde yemyeşil ağaçlar büyüten
Şimdi gölgesinde otursam yine o gözlerin
Salıncak kursam gözlerine
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta