SİHİRLİ TARAK (Çocuklar için masal)
Güneşin pırıl pırıl aydınlattığı, ağaçların kopkoyu gölgelediği bir orman kasabasında Ayşe adlı küçük bir kız yaşıyordu. Ayşe, babasını daha küçükken kaybetmişti. Annesiyle, iki odalı, küçücük, sevimli bir evde oturuyorlardı. Ayşe; uzun dalgalı saçları, elâ gözleriyle çok şirin, çok güzel bir kızdı. Küçükken ağır bir hastalık geçirmişti. Bu yüzden duyamıyor ve konuşamıyordu. Ama öyle sıcakkanlı, öyle arkadaş canlısı idi ki, herkes onunla arkadaş olup oynamak için can atardı.
Bir gün Ayşe’nin annesi hastalandı. Ayşe, annesine öyle güzel bakıyordu ki, herkes onu daha çok sevmeye başladı.
Ayşe, uyuyan annesine gözleri dalmış, düşünüyordu. Ellerini açıp içinden dua etmeye başladı:
‘’Allahım! Ne olur ben de duyup, konuşabilseydim. Ne olur bana yardım et Allahım. Anneme şarkılar söylemek istiyorum. Böyle hasta yatarken kim bilir ne kadar canı sıkılıyordur. Konuşabilseydim, ona öyle güzel şarkılar söylerdim ki, anneciğim iyileşirdi belki kim bilir? Ne olur Allahım, bana yardım et!
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
