mehtap aydınlığı odada
yaramaz sevda kırıkları koşturur
yakarcasına
acıtıp kaçarcasına
salınıp canı dipsiz kuyulara atarcasına
kimbilir kaç elin artığını silip temizlediki yürek böyle çarçaput
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla