Gecenin huzuruna dalarken
Ayrı olduğumuzun farkındayım.
Sabahın ilk ışıklarıyla uyanıyorum
Ama o anın içinde tüm seferberliğiyle sen varsın.
Sesin, çehren ve nefesimi darlayan gözlerin
Benim bedenimin içinde, fikrimin ince yerinde, gözlerimin ferinde nasıl uyanıyorsun...
Madalyonunu almaya gelen bir asker gibi kutsal bir hazırlık var sanki
Gözlerimin açıldığı an dış dünyamı saran bir büyüsün.
Geri uyuyorum her şeyi kaçırmak, uzaklaştırmak pahasına
Hayatın içine rötarlı uyanıyorum tekrardan
Yine kocaman bir iç çöküntüsü
Ne düşünürsen düşün
Bu benim hayatımın en güzel örtüsü
14 Aralık 2019 Saat 01:57
Ali Asker DüzgünKayıt Tarihi : 13.5.2020 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!