Sihirli Değnek Şiiri - Esma Özdemir

Ne başa konmaktır derdimiz
Ne kraliçe
Ne de tacında gözümüz var elmastan!

Ne fukara edebiyatı
Ne sermaye uşaklığı!
Ne taç giyinmek, ne tören
Ne de şımarmak, el-etek öptürerek...
Ne mangiz için dalkavukluk ederiz
Ne de şöhrete kavuşmak peşindeyiz
Sonradan görme bu ucuze sosyetede!

Bizimki de sizler gibi ekmek davası önce
Alnımızın teriyle
El açmamak için tabi ki, namerde- merde...

Çalışıyoruz, çabalıyoruz
Düşünüyoruz, sonra
Yazıyoruz...
Şair gibi olmasa da
Şiirin etrafında
Dolaşıyoruz
İyi niyetle...

Gün gelir
Biz de uçarız şiirlerimizde!
Sırtından koparırlarsa yaşlı meleklerin
Bildik cadılar kanatlarını, kurnazlıkla şayet!
Kraliçe isterse olur, aslında
Bu memlekette herşey! ;
Atlar, fareye döner
Sürücü, soytarıya
Arabası, bal kabağına...
Külkedisi evine döner
Geceyarısından sonra...
Krallar, palyaçoya döner;
Palyaçolar, krala...!

Herkes susar;
Su istemekten korkar!

Sihirli değnek dokunursa yanlışlıkla kıçına
Sen, şair olursun kardeşim, bir anda
Gün gelir
Ben, şiir!

Sen de palazlanırsın yavru kuşum
Üzülme, gün gelir
Kabarırsın kanatlarınla sen de
Bir o yana, bir bu yana
Eşinir, deşinirsin
Deşinir, düşünürün
Düşünür, şişinirsin;
Senin de havan olur
Onlar gibi, kimbilir
Bedavadan
Sevilirsin!

Üzülme
Bizi de okuyan olur
Gün gelir
Burjuvaya inat
Kurtulur kafesinden
Şiirler; özgür olur
Kuşlar gibi, sevinirsin!

İner maskeler bir bir göklerden
Düşer suretleri yere köhne yıldızların
Balo dağılır
Mum söner.
Birden
Sihirli bir ses yükselir içinden
Dünya değişir
O an
Şiire döner...

İnsan, aşka döner
Sevgi, sanata
Sanat, topluma...

O vakit
Şansın döner belki
Herkes gibi
Sen de
Şairden geçinirsin!