Sihirli değnek Şiiri - İsmet Ülker

Elimde sihirli bir değnek olsaydı,
Güneş olup sabahlarına doğmak isterdim…
Cümle âlem tanık olsaydı,
Seni sevgiye boğmak isterdim…

Elimde sihirli bir değnek olsaydı,
Rüzgâr olup esmek isterdim…
Sağır sultan bile duysaydı,
Seni son nefesimi verene dek sevmek isterdim…

Güneş olup doğamasam da,
Sevdiğim, günün aydın…
Seni sevgiye boğamasam da,
Kalbimde yerini aldın…

Nefesin bana rüzgâr; dağ, bayır demem, eserim…
Kalbim dursa bile, seni ruhumla gene severim…
Elimde sihirli bir değnek olsaydı, zamanı geriye sarardım,
Sana benim gözümle bakanı dünyadan siler atardım…

Elimde sihirli bir değnek olsaydı,
Kimsenin seni sevmesine izin vermezdim…
Bana dünyayı vâdetselerdi,
Yine de senden vazgeçmezdim…

Her an, her salise seni düşünüyorum…
Sensizlik, soğuk bir mevsim; üşüyorum…
Bedenen değil ama ruhen benimsin, bunu biliyorum…
“Ben” senin olamasam da, bil ki seni seviyorum!!!