Sihirli Boyalar Şiiri - Bahadır Atay

Sihirli boyalarım vardı benim,
Çocuktum o zamanlar farkına varmamıştım.
Gökyüzü siyah idi belki siz bilmezsiniz,
Onu mavi renklere asıl ben boyamıştım.

Yapraklar var ya hani şu ağaçlarda,
Kızıl bir alacakaranlıktı zaman ve onlar yoktular.
Epey uğraştırdı beni boyalar avucumda,
Açtırmak için tekrar, durmaksızın her bahar.

Aşk dediğiniz şey eskiden renksiz idi,
Kan kırmızı bir gülü görmemişti insanlar.
Karların altındaki solmuş beyaz gülleri,
Kan rengine boyadı şu sihirli boyalar.
Güle aşık olanlar gülümseyip sustular,
Kan kırmızı gülleri aşka simge yaptılar.