Ölüm kusmakta kanlı savaş meydanı
Gökyüzünde gaddar bombaların çığlığı
Bir sedye taşımaktadır iki kafadar
Birbirini öldürürken on binlercesi
Sıhhiyeler ise yaşatmaya çabalar
Askerin kolu bacağı eksik olsa da
Kimi zaman sağ çıkarmayı başarır
Gazi olmuş asker sedyede baygındır
Bazen de her şey için çok geçtir
Yaralı son nefesi tozlu sedyede verir
Kimi zaman da en olmadık şey olur
Adresi olmayan bir kör kurşun
Sedye taşıyan sıhhiyeyi alnından vurur
Kayıt Tarihi : 27.3.2020 12:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!