Sığmıyordu İçim İçime Şiiri - Kadri Yamaç

İçim içime sığmıyordu bir bilinmez telaş
Olmayacak baktım kendimi dışarı attım
Şiirsiz olamazdım
Onu da yanıma aldım

Aşkın doğusunu görüyor bıçkın bir mazruf gibi yürüyordum
Göze geleceğime düşe geleyim dedim
İki martı geçti üzerimden kanatların esintisi çarptı tenime
Ben uçuyordum sanki gülümsedim bunu hissedince

Dışımdaydım, ama içimde ani bir huzursuzluk, hep olur bana
Nedir benim bu gereksiz sevinçlerim hala
Hangi adres beklerdi ki beni pulsuz bir dilekçe gibiyim
Yoktu beni bekleyen, içime dönmeliydim

Anlıyorum ki şimdi ne doğusu var ne batısı bu hayatın
Eksiliyorum hayaliyle olmayan sevdaların
Yıkılmış şehirler gibiyse eğer siyah beyaz tüm kavuşmalar
Yeni bir zarf var elimde, kapatıp içine dönmeliyim

Anlıyorum ki sokaklar üvey bana şimdi evime girdiğimde
Bilmeliyim hangi çağrıdır bu nereye ve kimle
Bir zeytin dalındayım başlıyorum bir yeni mektuba
Turkuaz bir ışık çarpıyor pencereme
Ve ah sığmıyor içim içime yine