Yürek yangınıyla açtım elimi
Nemli gözlerimle durdum duaya
Ana baba kardaş büktü belimi
Bin hüzünle girdim Karşıyaka'ya
Babamı bıraktım seneler önce
Anamı andıkça alır düşünce
Kalp nasıl dayanır bir aslan gence
Kardaşımı verdim Karşıyaka'ya
Şanıyla yürüdü böyleymiş bahtı
Verdi yavrusuna mesleği tahtı
Babama varınca durmadan aktı
Gözyaşımı serdim Karşıyaka'ya
Gül yüzlü güleç, gül kokulu anam
Bir ömür bizlerin okulu anam
Gözleri merhamet dokulu anam
Hallerini sordum Karşıyaka'ya
Yutkunur ağlarım yanı başında
Ellerim gezinir mezar taşında
Bin hüzün gizlenir gözüm yaşında
Sığmaz olur derdim Karşıyaka'ya
08.01.2025
Kayıt Tarihi : 4.4.2025 18:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Karşıyaka Mezarlığı, Ankara...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!