Sığmayan Şiiri - Meryem Coşkunca

Yama yapıp bağladım gökkuşağını kırlangıçların ayaklarına
Bundandır; başlarının önde eğik gitmesi
Ben ki, en üst katında öğütürüm buğdaylarını içimin,
İyi pişeyim diye, Yörük kadınlarının ellerinde

Adıma küçük harfle başlamak alışkanlığıydı yüzü güleç hüznümün,
En çok kansız vücuduma yakışırdı verimsiz toprakların kokusu
Çil olayım en iyisi, Allah’ım acele et
Doğsun insanların hepsi, münasip bir yüze konarım elbet,
Yeni bir şey olmalıyım, kendime ve boşluğa
E n fazla, bitsin diye ayakuçlarına sürülen bir merhem

Son el kardırıp konuşmasıydı bu, içimdeki tembel çocuğun

Şimdi hanginize seslensem,
Kovar beni, birkaç metre öteden
Ağzınızdan yayılan bahar kokuları..

Tmolos Edebiyat Sayı 14