Sığmadın. 1 Şiiri - Adem Kaçar

Ey AŞK!

Nedir bu elinden senin çektiğim?
Kaleme, kâğıda, dile sığmadın;
Heceye, mısraya sendin ektiğim,
Mızraba, perdeye, tele sığmadın..

Seni tadan kimse târifsiz şaşık,
Baştan ayağına meşkinle taşık,
Farklı bir çalışman olan tüm âşık,
Mecnûn'a Leylâ'ya çöle sığmadın..

Neler açtın neler dertsiz başıma,
Eserin yazsınlar mezar taşıma,
Sırrını çözmekle geldim yaşıma,
Mânânı ararken yola sığmadın..

Yandı da kebaba döndü gönülüm,
Seni haykırmakta savrulan külüm,
Uğrunda ötüşen dertli bülbülüm,
Sehere sığmadın güle sığmadın..

Allah'a götüren oldun vesile,
Sâyende eriştim eşsiz menzile,
Yolunda haz verdi çektiğim çile,
Ömrümü tükettim yıla sığmadın..

Şu garip ademin girdin bağrına,
Hep mecâzi mahbûb gitti ağrına,
Hiç kulak asmadım başta çağrına,
Allah'a mahsustun kula sığmadın..

Tarsûsî dedirttin dünyada bana,
Sevdiğimle nâsip hani yan yana?
En sonunda kıydın nihâyet cana,
Öldüm öldüm ama sala sığmadın...

"Adem KAÇAR - 13/04/2018"