Sığmadın. 2 Şiiri - Adem Kaçar

Ey AŞK!

Gece gündüz yazdım ama nâfile,
Anladım sonunda söze sığmadın;
Mecâzi bir mahbûb oldu vesile,
Saçına, kaşına, göze sığmadın..

Kelimeler âciz, kolay mı söyle?
Benliğime nasıl dolandın öyle?
Tecelligâh zirâ Vedûd'a böyle,
İşveye, cilveye, nâza sığmadın..

Fâni sevgiliyi yârim sandırdın,
Hakîki Sevgili diye kandırdın,
Ateşlerden daha beter yandırdın,
Dumana, küllere, köze sığmadın..

Mecâzda kalınca hep idin belâ,
Hasrete edersin kulu müptelâ,
İlk kıvılcım attın bakarken elâ,
Kalbimin ettiği cıza sığmadın..

Gelir mi hiç bilmem denişin dile?
Vazgeçilmezsin ki öldürsen bile;
Çektirirken inan insana çile,
Târifi imkânsız hâza sığmadın..

Kur'ân'da okudum söylüyor âyet,
Gün gibi âşikar ve açık gâyet,
Dilim perde lâkin de dersen şâyet,
Mânâya, sırlara, gize sığmadın..

Tarsûsî her şeyle yolunda fedâ,
Uğrunda etmekte dünyaya vedâ;
Gönlümden çıkan ey ebedi sedâ!
Besteye sığmadın saza sığmadın...

"Adem KAÇAR - 14/04/2018"