Her insan özel ve tektir, yaradılışında
Parmak izlerimiz bile benzersizdir
Şu kainatta...
Ruhlarımızın izleri ise kendimize özgü
Kimi hayran kalır bu eşsizliğe
Kimi de anlamaya üşenir,
Sevmez kendisine benzemez diye...
Şarkılar söylerim toy bir heyecanla
Ruhumun tınısını yansıtırım ezgilere
Kırılır dallarım insanların egolarıyla
Üzülmüyorum artık kırılanlara
Kurumuş da kırılmış, diyorum.
Kırılıp da budandım, biliyorum.
Sonrasında gürleşirim nasılsa...
Önemli olan kökleri kurutmamak
Umutla besliyorum onları...
Derinlerdeki su yataklarıyla
Sığlık işlemez benim ruhuma...
Kayıt Tarihi : 8.5.2018 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!