Sığırcık Şiiri - Halil Topaç

Yolumun üstüne kondu sığırcık.
Sağa sola koşup almış bir telaş.
Ağzındaki saplar kısa azıcık.
Daneyle karışık tutmuş arkadaş.

Çatının altında bir yuva kurmuş.
Sap ile samanla dört duvar örmüş.
İki yavru ile dar yere sığmış.
İçine döşemiş bir avuç talaş.

Kanadın altına almış yavruyu.
Ağzı ile verir daneyi suyu.
Başını dayayıp okşarken tüyü,
Uykuyla kapanır göz yavaş yavaş.

İnsanlar görünce yuvada kuşu.
İnsafsızca alır savurur taşı.
Vicdanı yok insan olmamış kişi.
Bir sığırcık kadar olmadı kardaş.