akşam
hüznümün soluk aynası
vurdukça yüreğime kanım oynaşır
derinleşir acısı parmakuçlarımın
kırmızı bir ölümü görmüş gibi
kanarım.
yoruldum
değiştirmekten kanını yüreğimin
hergün yeniden başlayan
çığırtkan bir şarkıyı söylemekten
hergün
yeni bir şarkı bestelemekten
ben hüznün
ben gölgemin kiracısı
yeni bir ev değiştirmekten
hergün
gövdemle büyüyen hüznümle
kimselerden habersiz eskiyen yüreğimin
dinlemiyorlar
dinlemiyorlar şarkısını oy
sustukça çoğalıyor tekliğim
ah benim sıska yüreğim
ah benim kimselere söz geçiremez yüreğim
ah benim
neyim kaldı elimde
ah benim
üreyemiyorum kendime
böyle niye beni
biraz yankı biraz karıncayken
şimdi eski bir enosis düşlerim
kendimi koparıyorum kendimden
yetişemiyorum.
tekliğim
yorgun ve kanadı kırık kuştur
hüznün yapraklarında gölgelendiği
kim koparır dalından
ağzı açık bir gülü
kırmızı bir ölümü görmüş gibi
kanarım
yoruldum
değiştirmekten kanını yüreğimin
ne zaman bitecek
bu hüzün.
(Soyut, Ocak 1968)
Kayıt Tarihi : 18.3.2001 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tarihle avutma beni
çünkü aşkla sınanmışım sana
sana yangınla,suyla,ateşle
ölümle,yaprakla,şiirle sınanmışım
ey yaşarken kanayan acı
şimşekli gök,tufan,kan fırtınası
uçurumun kıyısında hızla büyüyen ot
yapraksız bir ölümün anısı için
körpecik kuzuların derisi için
beni tarihle avutma
umutsuz koma beni.
#arkadaşzekaiözger
Ruhun şad olsun,ışıklarda uyu Şair....
sabırlı sevgilim benim
bu hüznü senin için biriktiriyorum
sana gelicem beklemelerin bu acılı durağından
bu giz bu karanlık bitecek
güneşin çıkmasını bekliyorum"
Nurlarda yat değerli şair. Toprağında şiir çiçekleri açsın. Sesin sonsuzluğa ulaşsın.
hadi ordan seni sanattan anlamaz herif, rahatsız oluyorsan girip bakmazsın. basit.
TÜM YORUMLAR (17)