Sığıntı Koyu Şiiri - Ahmet Ziya Pektaş

Fırtınalı bir gündü.
Sığıntı koyunda iki kişi.
Yalnız ve çaresizlik içinde.
Gelecekten umutsuz.
Üşüyen elleri birbirine kenetler,
Ciğerlerine işleyen soğuk.
Sığıntı koyunun, sığıntı aşıklar,
Sevda ateşiyle ısınırlar.
Buruk bir sevdadır yüreklerinde.
Hüzünlü günleri, silerler hafızalarından.
Yeniden kenetler elleri ellere,
Sevdayla dolu hisler.
Fırtınalı bir günde,
Fırtınalı bir aşk yaşamıştı,
Sığıntı koyundaki düşler.