bilinmezden gelip bilinmeze giderken
açıldıkça açılıyor perdeler
kendimden kendim doğuyorum milyonlarca yıldır
karanlığı ateşle yırtarken
havva’ dan eskiyim
kara deliklerden fırlamış nebulayım
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta