Sığınmacı Tedirginliği Şiiri - Nevzat Dağlı

İnsanı severim ırkçı değilim,
Irkla, dinle ayrım olsun istemem.
Lakin laf çeviren çarkçı değilim,
Yanlışı söylerim, kalsın istemem.

Ulusu, vatanı kutsal bilenim,
Ülkem için yanar ruhum ve tenim.
Yurdumu korumak görevim benim,
İpini koparan gelsin istemem.

Korunsun, kollansın yurdun sınırı,
Gerilmesin artık halkın siniri.
Yurdundan kaçarak yurdumu biri,
Yolgeçen hanıdır bilsin istemem.

Gelişme sınırsız bir hale döndü,
Fiziki, kültürel işgale döndü.
Halkımız yurdunda bak ele döndü,
Kimse bir bahane bulsun istemem.

Kendi huzurunu korumayanlar,
Ülkesinde işe yaramayanlar;
Kaçarak hakkını aramayanlar,
Halkımın hakkını alsın istemem.

Yurdun genci işsiz, iş arar dede,
Yoksulluk artıyor hep gide gide.
Himmete muhtaçlar ne himmet ede,
Dünya alem bize gülsün istemem.

Elbette insanlık yardımlaşmalı,
Tehdidi birlikte görüp aşmalı.
Barışı isteyen kucaklaşmalı,
Mazlum savaşlarda ölsün istemem.

Kabil’de, Bağdat’ta, Halep’te, Şam’da,
Dünya barış kursun sosyal yaşamda.
Ülkemde hep böyle sabah akşamda,
Tehlike çanları çalsın istemem.

Belirsiz kimlerin gelecekleri,
Nerede, ne kadar kalacakları.
Nevzatlar görüyor olacakları,
Kaygısız gerçeği silsin istemem.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat