Sevda beni yaktı, çakmak çırayı
Çiğdem el sürmeden yıktı sarayı
Yine sol yanımdan, aldım yarayı
Mevla yardım etti, göle sığındım
Yumdum gözlerimi, gittim ezele
Çiçekler toplayıp verdim güzele
Haziran ayında döndüm gazele
Seher vakti esen yele sığındım
Bu yalan dünyada çilem dolmadı
Senelerce yandım gören olmadı
Muhabbet edecek dilber kalmadı
Yükledim göçümü küle sığındım
Yar için yaşadım yaşa basmadım
Namerdin sözüne kulak asmadım
Zincire vurdular zinhar susmadım
Adım şeyda bülbül güle sığındım
Bin çınar kestiler bin çam bürdüler
Bir gecede yüz bin defter dürdüler
Gerçeği söyledim köyden sürdüler
Taş bastım bağrıma, ele sığındım
Kayıt Tarihi : 10.12.2016 11:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!