El ele yürüdük suçlu çocuklar gibi
Arkamızda bıraktık bütün yaşanmışlıkları,
Âdem ile Havva’nın cennetten sürgünü gibi
Kalpte sadece sezginin hüznü kalmıştı.
Büyük bir yalnızlık korkusu sardı benliğimi,
Sensizliği yaşayamam der gibiydi gözlerin.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
