Sığındığım Gece - Kavl-i Garib Çoban
İnsanı ilk gören canlıyı bile öldüren insan.
Ve sana kadar, bu güne kadar hep o sevgisiz soğuk inatçı yankı.
Yaşam düş değildir.
İnsanlar değişmiş artık her şey bir başka.
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




Ne garip,
"Putları bin küsur yıl önce" kıran insan,
Gelişip, akıllanmak, aydınlanmak yerine,
Yeniden putlara döndü,
Geri!
Demek oluyor ki
Zamanın akılla ilişkisi pek yokmuş!
Onu kullanamayan insanmış sorun,
Hislerini aklının emrine verememek imiş, cehalet!
Tebrikler Engin Bey..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta