İçime işlerken günlerin yaban geçmesi yanımda kimsenin olmadığını anladığımda kimsemin Olmadığını bilmek düşünmek beni debeder eder.
Sığınaklarım var benim sığınakların içinde yalnız kalmış biriğim sığınaklarım var benim sığındıklarım Yalnız birer yalan yalanların ardından koca bir hiç sığındığım hiçlikler meyerse yalandan ibaretmiş
çok geç anladım duvarlarım oluştu hayata dair kimsem yoktu var zannederken yok olduğunu bilmek çok acı hey hayat daha kaç gece daha kaç gün ışığında her nefes aldığımda her ağladığımda daha benden neler alacaksın
nefes almanın bedeli yalnızlıkmı dost dediklerim kahbe Birrer yalnızlık yalandan ibaret herkes kendi cıkarında ne acıki yüreğim el vermiyor yüreğim fırtına ekiyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
tebrik ederim yazar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta