Sığınak Şiiri - Ebru Aydoğmuş

Sığınaklar arıyorum
Öldürülen zamanlara
Zaman bir çığ gibi yuvarlandıkça içimde.
Dudaklarım fısıldıyor
Bilmediğim dillerde bedduaları
Ölümün körolası kuyularına..

Sığınaklardan geçiyorum
Kucak kucak sevgi selleri
Boğar bazen insanı
Boğuluyor yüreğim insafsızlıklara
Gözlerim yollarda..

Sağanaklar yağıyor
Öldürülen zamanlara..
Kör kuyulara attığım taşları
Yine ben çıkarıyorum
Duymadığım türküleri mırıldana mırıldana..

Sağanakları seviyorum
Ocak ocak tüten ,kokan dumanlarda
Yürek sesi gibi tıpır tıpır
Akıyor gözlerimden
gönlüm yollarda..

Sığınaklar yapıyorum sağanaklara
Bedavaya alınan nefesler gibi
Bedavaya dağıtıyorum.
Tanımadığım insanları da
Sarıyorum,seviyorum.
Veriyorum özlemini çekenlere
Hiç gocunmadan yüreğimin
Her zerresini..

Sarı sarı tarlaların
Boynunu büken başaklarında
Uçup giden ömrümün
Yollarında kalıyor gönlüm..
Yemyeşil çimenlerde
Dikilen soğuk bir taşın altında
Bembeyaz elbisemle
Toprağın kucağında
Sonunda sığınamı buluyorum...