Sığınak Şiiri - Afacan Dilekçi

Fark ettiniz mi?
Kimse kırılmış olmamızı umursamıyor.
Ve ruhumuzun kırıkları derinleştikçe,
Kırılan her şey gibi, yaralayıcı hâle geliyor…
Tamirci çırağının yağlanmış acemi parmaklarını,
Yüzüne gözüne bulaştırması gibi,
Her yerimize bulaştırmışız biz de…
Arınmaya çalıştıkça daha çok dağılıyor.
Bir daha hiç sabah olmayacak hissi gibi…
Ve insan bir sığınak istiyor böyle zamanlarda.
Küçücük bir sözcük,
Ağızdan çıkacak bir “geçti” yetecek.