Penceremden süzülen
Güneşim ol desem
Hem kanımı kaynatsan
Hem sıcak kalsan...
Gökyüzünde parlayan
Yıldızım ol desem
Yanıp yanıp sönmeden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İşte okyanus derinliğindeki bir duygunun bir hasretin bir özlemin bir arzunun isteğin bir emelin ifadesi,işte sevgi denen temel gıdanın mısralara damıtılarak kainata yüksek sesle haykırılışı bu...Sevginin en duygulu,en içi dolu,en vurucu biçimde altının çizildiğini gördüm'Sığınak'da kısacık dizelere sığdırılan muhteşem bir duygunun varlığını hissettim bu şiirde...Sanki bahar rengarenk umut mutluluk sevinç arzu istek kokan çiçekler açıvermişti 'Sığınak'da...Her mısrası değişik renklerde açıyor yüreklerde ve de her bir dize farklı bir başka bambaşka kokuyor'Sığınk'ın gönül bahçesinde...
Mısralar arasında muhteşem bir renk,şiirin bütününde de harika bir ahenk var... Kullanılan dil sade anlaşılır ve debisi yüksek bir ırmak gibi akıcı..
Bu duygu yüklü sevgi ve de umut dolu şiir bana birkaç kez okutturdu kendisini...'Sığınak'ın çok sevgili şairesini yürekten tebrik ediyorum ve gönlündeki pınardan yılın dört mevsimi kuraklık olsa da duygularını sevgilerini gece gündüz demeden şırıl şırıl mısralarına akıtmasını diliyorum...
Hürmetimle....Savaş GÜRSOY
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta