Sığınak Şiiri - Nur Ünlü

Sen bana sürgün ben sana sürgün bu şehirde
Bir tek kalplerimiz siginagimiz,
Bir tek kalplerimiz ilk ve son limanimiz.

Evrende yok olan yildizlar kadar uzak dost bildiklerimiz
Bir tek sen bana dost bir tek benim sana dostum sevgilim
Guneste açan cicekleriz biz oysaki,
Dunyayi sarar kokularimiz
Ne yazar koklanamamisiz.
Sevgi bir tohum
Ektigimiz onca kalp yesermedi heyhat
Bir tek senin kalbin bir tek benim kalbim verdi hasat.

Buralar soguk, ayaz
Heryer koca koca bosluk
Doldurulamayacak kadar.
Bir tek sen ve ben variz sımsıkı tutunup bahara ulasacak.

Mavi gokte kus olup ucsak artik seninle
Yeryuzunde kalmadi sevgi dili bize
Bir mesken bir yurt varsa bir yerlerde
Varip konsak su yalan omrumuz bitene kadar.