Sığınak Şiiri - Günay Özdeniz

Geldim kapına bir dilenciyim ben,
Uzanıp ellerim açılmış sana.
Kapanmaz o,versen de hazinenden
Öndür,her alışı,ihtiyacına.

Kovma,senden gayri kimim var benim?
Hayatımın özü,o ilk nedenim.
Senin bir parçanı taşıyor tenim;
Kapını kapama bu muhtacına…
Ters yola gidersem bilmeze,dur de;
Kişiyi benlikten eden gurur de;
İnsan olmak için nefsi öldür de;
Rahimlik vasfına sığınanına…

Dünyayı bezettin varlıklarınla
Çözün sırlarını dedin akılla
Yaşamak mümkün bu iş hallolmakla,
Muhtacım yolunda rehberliğine.