Sığınak Şiiri - Levent Kapısız

Şafak karanlıkları ürpertiyor
İstanbulda yine sessiz bir sabah
Gün ağarıyor martılar çığlık çığılığa
Balıkçılar geçiyor geçiyor boğazdan
Vira Bismillah
Hava soğuk kuru bir ayaz
Güneş ışıkları etmekte naz
Bir sevgili gibi özlenmekte yaz
Gün ağarıyor karanlıklar ürkek
Yanlızlık ki İstanbul da
Sanki ömür boyu sürecek
Bitecek bir gün buda bitecek
Geceler gündüze dönecek
Hayat bizede gülecek
Bir Ağustos sabahı
Hasret sona erecek
Kanunu bu olsa gerek hayatın
Acımasızlığında her günahın
Ettiğimiz her duanın
Mükafatı verilecek
İstanbul burada yok
Yok senden başka yarenim
Senden başka sevilecek
Dünya dönecek dönmesine
Hayat sürecek sürmesine
Hasret dinecek dinmesine
Yıkılmamak gerek
Zamanın her sillesine
Başkaldırmak gerek
Dertlerin cümlesine
İstanbul sevdalanmak gerek
Senden başka birisine
Sığınmak gerek
Sevgiden sinesine…

selimiye 12.11.2006