Sığınak Şiiri - Sema Yontar

Benliğimin tapınağında
Uzandı ellerim üşüten boşluğa
O eskiden kalmış aşkların
Ateşinde dans eden yalnızlığım
Gözlerimi dağlıyor bolca acıtarak canımı

Siyah köpüklü dalgasında geçmiş denizinin
Kulaç atmadan günlere yüzer gibi
Saymadan ve kovalamadan yılları
Bir gün daha geriliyor
Mavi kurdalesiyle çarmıha.

Yaşanmış, yaşanmamış ya da eksik kalmış
Sırılsıklam ıslak anılarım
Eski bir zamanda tutulan
Sararmış günlük gibi
Sayfa sayfa saklı yüreğimde

Bu esmer gövdem ve gölgemde
Unutmak için sığınak olmalı
Bir uçurtma salınmalı mavi rüzgarlara
Gözlerimin içinde begonvillerle örülmüş
Bir düş yeri olmalı kesin
Sığınmalı orda kar beyazı huzurlara.