Ay vaktiydi, geceydi, karanlıktı
Başka oğulların ve kızların düğünlerinde
Halay başını tutmak bana kaldı
Onulmaz yaraydı, ciğer karasıydı
Bu en güzel düğünde bana
Sılamın özlemi kaldı
Annemin duasını alsaydım
Babam hıncıma ortak olmazdı
Serçe yaralarına tuz basmasaydım
Annem bana düşman olmazdı
Boğazımda
kahkahalarla öksürdüğüm
yürek ağrısının acısı
canım bu kadar tatlı olmasaydı
Bu halay bana
ilaçtı
Ay kocamandı, dolunaydı, aynamdı
Ağaçların arkasına saklandı
o saklandı
Ben sobelendim
ay saklandığı yerden çıkmasaydı
Halayı en güzel yerinde keserdim
Halayı çekenlerin her biri oğlumdu, kızımdı
ben can’ıma düşman olmasaydım
Bu düğün onların olacaktı
Annem şahdamarımdı
kanatlarım bu kadar yaralı olmasaydı
Annem ağıt yakmazdı
Babam karalar bağlamazdı
Garipliğimi sakladığım geceler
En güzel saatlerimi onulmaz sancılarla çaldılar
Beni dipsiz odalarda yalnız bıraktılar
Ay vaktiydi, geceydi, karanlıktı
bu halay oğullarımın ve kızlarımın olsaydı
Ay daha bir parlardı
Ben halayın ortasında kalakaldım
Ay ağladı...
-doğamamış bebeklerime-
***Sığınak Dergisi 1. sayısında yayınlanmıştır***
Nermin AltındağKayıt Tarihi : 9.10.2004 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ay ağladı... ' Çok çok güzel, gönülden kutluyorum.
Suna Doğanay
....
ben yanlızca okurum :) bu şiir ve diğer şiirlerinizle tanışmaktan dolayı çok mutluyum...saygılar!
TÜM YORUMLAR (4)