Sığındık gecenin koynuna
görmedi kimseler
buz tutmuş dilimize
vurduk suskunluğu
duymadılar sesimizi
çiğ düşen dudaklarımızla
öpüşmedik
öpüşemedik
akşamın alaca karanlığı
devrilirken
sığındık gecenin koynuna
sarmaş dolaş
buğulu bir gündü
arkamızda kalan
birlikteliğimizle
yıldızları saymaya koyulduk
milyonlarca milyarlarca
belki daha fazla
yıldızı
sayamadık ama
bir yorum yaptık
dünya yaşı kadar
yıldız vardır
koynuna sığınmışken
gecenin dedik.
2004/ANKARA
Kayıt Tarihi : 23.1.2008 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!