Sığınağım Şiiri - Fuat Doğan

SIĞINAĞIM

düşleri güz güllerine davetiye
gözlerinde çocuksu güzelliği
filizlenip mor dağların doruğunda
ve güneş dokundukça tenine
ellerimde güzelleşen bir gül gibi
lalenin açmamış tomurcuk hali
lanetli yüreğimdeki tutku
ezberimde kalmış bir mısranın
maviye çalan melodileri gibi
bedenimde hücre hücre dolanan...

sonsuz aforizmalarımda tek sığınağım
doğumuydu umudumun sorgulu gecelerde
düştüğüm handikaplarda aydınlık yolum
tutsağı olduğum sevdanın son tutkusu
vurgun yediğim bedenimde kanayan yaram
illetine düştüğüm türkünün nakarat sesleri
ve mehtabım oluyordu zifiri zamanlarda...

FUAT DOĞAN