İçimde kalmadı dünya hevesi
Kendimi bir yere sığdıramadım
Butün sevdiklerim oldu ya asi
Kendimi bir yere sığdıramadım.
Geceler karaya çekti günümü
Umutsuz rüyalar kesti önümü
Poyraz yeli vurdu biçti sonumu
Kendimi bir yere sığdıramadım.
Hasret talan etti düşüp bağrıma.
Sözle anlatamam gider ağrıma.
Bir tercüman gerek yürek çağrıma.
Kendimi bir yere sığdıramadım.
Bir türlü atmayan şafak gibiyim
Bakımsız ve çorak toprak gibiyim
Mevsimsiz dökülen yaprak gibiyim
Kendimi bir yere sığdıramadım.
Harf, harf yazdım, hece kurdum olmadı.
Dağıldı sözcükler cümle dolmadı.
Beni anlatacak mısra kalmadı
Kendimi bir yere sığdıramadım.
Kayıt Tarihi : 14.1.2024 21:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!