Sığdıramadık hiçbir şeyi hayata, kendimizi sığdıramadığımız gibi.
Ne istediğini bilmeyen, nasıl sevmesi gerektiğini anlamayan bir varlık olup çıkı verdik şu köhne dünya da.
Hep daha fazlasını istedik.
Doymadık, doyuramadık gözümüzü.
Sevdik.!
Sevgiden yoksun yaşamı seçtik hep. Kıymetini bilmedik sevdiklerimizin.
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta