Sigaraya Veda Şiiri - İbrahim Akkaya

Bu gün pazar günlerden.
İlk deyil sana tövbe edişim.
Senden nefretim ilk deyil.

Fena arkadaş deyildin,
İçkisiz,meyhanesiz dünyamda.
Yıllarca dolaştın,
Ağzımda, burnumda tüm bünyemde.

İlk tanıştığımızda,yabancıydın bana.
Askerden dönen,
Amcamın çantasında.
Gel diyordun.
Gel.
Çek beni içine.

İlk çekiş,
Gözlerde yaş oldu.

Sarmamıştı arkadaşlığın,
Acı vermişti.
Yabancı kalmıştım sana,
Gidinceye kadar öğretmen okuluna.

Ne varki, okulun yüklü dersleri,
Gam oldu,
Keder oldu çoğu kez.
Özledim.
Arar oldum,
Köşe bucak hep seni.

İşte yeniden arkadaştık seninle,
Öğle yemeklerinden sonra tuvalette,
Akşamdan sonra,
En kuytu yerlerde.
Hele akşamları yatmadan önce,
Parlardı bodrumun köşelerinde,
Kipritler,çakmaklar,
Ve sizin gözleriniz,
Seninle başkaydık orda biz.
Onlar beş altı yıllık tiryaki,
Sen bana karşı yeni,
Ben sana karşı acemi,
Sen içime çektiğim sigaraların ilki.

İlk çekiş,
Acı ve sertti.
Ne var ki yarıdan sonrası,
Mest eder,mutlu ederdi.

Her türlü baskıya rağmen,
Kavuşurduk buluşma yerimizde.
Hep dost kaldık.
Okulda, yatakhanede evimizde.

Artık çekilmez oldu arkadaşlığın.
Hep yük oldun şimdiye dek.
Senden vazgeçmediğim sürede,
Azmıydı yediğim kötek.

Benim için yoksun.
Görsemde süslü ambalajını,
Söz verdim.
İçmeyeceğim.
Açmıyacağım ağzını.

Bak nasıl kararlıyım.
Amacım seni bırakmak.
İlk çekişten bunca yıl sonra,
Zor geliyor senden ayrılmak.