Sigaramın Dumanları Şiiri - İsmet Can

Sancı çekiyor, düşlerim
Gözlerimin önüne yansıdığında, suretin
Bir dal sigarayla geçiştireyim, istiyorum
Ancak aort damarımdan vuruyor, hasretin

Rüzgarlı hava, özlem elin gibi çarpıyor, yüzüme
Ve asit yağmurunda yıkanıyor, düşlerim
Kurutuyor köklerimi, iniyor güzüme

Sığdırıyorum sıkıntılarımı, sigaraya
Ve çevirse de ciğerlerimi ızgaraya

Derin bir iç çekiyorum
Şu sigara, şu meret
Hiç bu kadar, tatlı gelmemişti
Bu kadarda efkar vermemişti

Bu kadar mı güzel olur, hasretin
Böyle mi şamarlar tokadı, gurbetin

Yükselirken sigaramın dumanları
İçine sığdırdım; hasretimi
Derinlerimden kopup gelen, gafletimi
Ve oflamaların efendisi oluveren, dertlerimi
Dağıtarak karışır, havaya
Semadan bile fark edilir, içten yükselen
Ciğerleri tütsülenen
Bu değişik sigaramın dumanları

Yol açar, devşirme umutlar
Şimşek çakmalarına gebe bulutlar
Sele döneceği beklenirken, yağmurun
Yağmaz olur ya, hani
Sancı çeker, düşlerim gibi
O karartı da, kaybolur gider suretin

Sigaranın da tadı kalmaz, o zaman
Hasretin içime çöker, yeniden
Anlamı kalmaz, yağan yağmurun
Ve çakan şimşeklerin

Filtresi de olmasaydı; sigaramın
Yanar giderdi; dudaklarım
Gözlerimden firar eden, birkaç damla göz yaşını
Taşımazdı; yanaklarım

Gözlerimin önünden kaybolan suretin
Resmini çiziyor, hava boşluğunda
Ve bana son kez nazire yapıyor
Yükselen
Sigaramın dumanları