Sigaramın Dumanı Şiiri - Yelda Sivil Çelik

Gece herkes uykuyu seçmişken,
İsyanım yine sensizlikten,
Varlığın aklımı alıp,
Yokluğun bedenimi yakarken,
Bana bakan gözlerin tek düşüncem.
Uykuyu haram kıldım kendime,
Gözlerim kapansın istemem,
Korkuyorum rüyalarımda beni terketmenden,
Her şeyden çok sana muhtacım,
Seni bulamamak neden,
Gönlümde ki, senle yetinmektir son çarem.
Artık tek tesellimdir ki, sigaramın dumanı,
Zannetmeki sebebi, seni unutturması,
İçime her çekişimde, daha çok hatırlatması,
Benim yaşamım da işte bu,
Bir nefes sigaramın dumanı,
Bir de hayalinin varlığı.