Birbirimize yakınız, ne zaman seni görsem her seferinde dudağımda eriyip bitiyorsun sessizce.
Hissettiklerini anlamadan, ne olduğunu bilmeden, bazen kafamdaki alışkanlığının bile hiçbir önemi olmadan ellerimin arasında yanıyorsun, bana aitsin; sonra yine gidiyorsun yavaşca.
Elinden tutup içimin derinliklerine götürüyorum seni, istemeden bırakıveriyorum yine tadına hiç doyamadan.
Birbirimize yakınız, sağ cebime elimi atmam kadar uzağımdasın, sonrasında ise dudaklarımda benim için yanıp bitişinin tarifini kimseye veremem.
Hep yanımdaydın, aklımın en ücra köşelerindeydin benimle olduğundan beri, hiç gitmedin. Bİr olayın başında veya sonrasında, içimde oluşan duyguları dolu dolu hissettiğim anlarda, anlamlaştırarak fazla fazla yaşatıp ağırlaştıran sen misin bana?
Mutluyum sen, mutsuzum sen. Hüzünlüyüm sen, heyecanlıyım sen. Doyduğumda sen, açlığımda sen. Sinirli iken sen, bunalımda iken sen. Huzurumda iken sen. Her zaman sen, gel evlenelim.!
Ama öğrenmek istediğim birşey var, öldürür diyorlar senin için bu doğru mu? Benim için yanmıyor musun yoksa.
SİGARAMA
Kayıt Tarihi : 6.12.2019 15:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!