Sigaram kahvem ve sen Şiiri - Talip Yiğit

Aylardan eylül
Hava ılık
Hafif alaca
Dışarda köpekler havlıyor
Pencere kenarındayım
Benle dünya arasında
İnce bir cam
Bakla yetinmek zorunda olduğum
Duvar gibi bir cam

Sigaram bildiğin gibi yine elimde
Ve yanında kahve
Vaz geçemediğim üç şeyden ikisi

Şişmiş göz çukurlarım
Ve ben baş başayız
Kır saçlarımla seyrediyoruz dünyayı
Habersiz, gizlice
Tabi gramafonda safiya ayla
Yankısında bizim şarkımız

Nihayet hava açıyor
Kızıl bir şafakla
Gün kendini müjdeliyor
Nispet edercesine zamandan korkan bana
Geçmeye başladılar
Tramvaylar sırayla
Öğrenciler ve işçiler geliyor önce
Karınca gibi hızlı ve telaşlı
Taşımaya başlıyor araçlar
Aydınlığa
Çileye bu insanları
Kimine göre kader
Keder kimine göre bu robotlaşmak

Sonra zabitler görünür
Ardından kuşlar
Ve sokak çocukları

Son sigaramı yaktım
Attım paketi masaya
Gözüm çektirdiğimiz son fotoğrafa kaydı
Kala kaldım öylece
Unutmuşum korktuğum zamanı
Yine akşam oldu
Akşam
Bir silgi gibi
Siler şehri
Dağları
Ve insanları
Ve hayatımdan bir gün daha
Plak bitmiş
İşçiler öğrenciler
Ve kuşlar
Onlarda yok gittiler
Ve tramvaylar
Yine yalnız kaldım
Bu otel odamda
Sensiz ve her şeysiz
Sigaramda yok kahretsin kahvemde
Ne yapacağım şimdi
Vaz geçemediğim
Üç şeysiz.....