Sigaram Şiiri - Yavuz Şimşek Selimi 2

Hep kınanır olmuştum,
Bulunduğum mekanlarda,
Neden içmiyorsun ,hiç mi içmedin diye
Buluyordum her birine türlü bahane
Aslında içmiştim ilk göz ağrım ilk aşkımdı
Günde iki pakette yetmez olmuştu
Peş peşe içerdim ,tiryakisi olmuştum
Hani öz kaynağınıda bulmuştum.
Çok denedim bırakamadım onu
Ne de severdim duman duman içime çekerken
Soğururdum ak pak ılık ılık aslan sütü
Ciğerlerime kadar,nefes nefese
Başımı yaslayıp keyifle dinlendirirdim
Müptelasıydım onun ve sıcak sinenin
Aldıklarında elimden ve ağzımdan
Basardım hemen yaygarayı ,avazı
Bir daha içmemeye tövbe ettim onu terk ettim
Yıllar sonra ağzıma yakışmadığını fark ettim
Kimi zaman anam göz yumdu geceleri
İsli çıranın loş ışığında içmelerime
Bazende içer gibi yalancıkla idare ettim
Kimi zaman babamdan gizli gizli içtim,
Sessizce, ayıktırmadan ,dumanını çıkarmadan
Hiç bir zaman ağızlıkta kullanmadan
Dudak tiryakisiydim, aslında damla damla
İki yaşımda bıraktım, ayrıldım ondan
İlk aşkım,beşikkertmem ,aslan sütüm, sigaramdan..