Sıgaram! ! ! ! Şiiri - Asiye Atabaş

Seni seviyorum çünkü hiç kimseye sormadan heseap vermeden seni taa içime çekiyorum sorgusuz sualsiz
Dilediğimde adınıda tadınıda Değiştiriyorum istediğimde elime alıp istediğim zaman bırakıyorum ve sen bana hiç alınmıyor hiç kızmıyorsun
Herşeye ragmen sessiz uyuyamıyorum Sensiz bir gün bile duramıyorum Hastalıkta ve sağlıkta seninle bir bütün oluyorum
Herkes köşesine çekildiginde sen hep yanımda oluyorsun yanlızlığıma en yakın dost oluyorsun Seninle aglıyor seninle gülüyorum
Seninle hayatın bütün zorluklara direniyorum
Seninle hasretlerimi özlemlerimi dindiriyor Seninle teselli buluyorum
Acımı umutlarımı Seninle büyütüyorum
Herkesin yaptıklarına karşı nasıl dayanıyorsam
Senin bıraktıklarına öyle dayanıyorum
Öyleki benimle hiç konuşmadan beni dinliyor anlıyorsun
Biliyorum....!
Cevabını en sona saklıyorsun
İnsan zaten en çok sevdiklerinden zarar görmüyormu sen bütün bu zararların içinde tuz biber oluyorsun
Seni belkide bu yüzden çok seviyorum çünkü bana en son zarar verecek tek şey sen oluyorsun
Silah kadar keskin vede soguk degilsin yavaş yavaş içime sinen sevda gibisin
Bir gün çayımın yanında usulca yanarken sen ve ben
Birbirimize son kez bakışacagız belkide can evimden vuracaksın ve son kez dertleşeceğiz seninle
Sevgili hayat arkadaşım Sıgaram
Bana bir ömür eşlik ettigin için teşekkür ederim
Seni hiç unutmuyacagım