Sigaram dediğim "garam" imişsin.

Senin ile on beşinde tanıştım.
Ne anama, ne babama danıştım.
Hem sen bana, bende sana alıştım.
'Benim arkadaşım ol' diye diye.

Uzun süre eşten dosttan otladım.
Bulamadım ise külün kokladım.
Gizli gizli köşelerde sakladım.
'Geleceğim burada "kal' diye diye.

Bir nefes dumanın Dünya maleder.
Yoksuzluğun, çok namerde kul eder.
Yine seni seven yakar kül eder.
Çekersin kendine 'gel' diye diye.

Nice dostlarımdan vefalı gördüm.
Ben terk etmem.! sende bırakma derdim
Sanırdım; yakınca yok olur derdim.
Diken sunarmışsın "gül' diye diye.

Dost zannedip sana aklım çaldırdım.
Dumanını ciğerime doldurdum.
Teselli ararken derde daldırdım.
Kandırdın 'beni dost bil' diye diye.

Nice genç fidanlar büktün dibinden.
Çeşidin çok, nefret ettim hebinden.
Çok para yürüttüm baba cebinden,
Hırsız ettin ben "çal' diye diye.

Seni ikram eder herkes dostuna.
Tilkisin, girmişsin kuzu postuna.
Dünyadan rızkımı kesmek kastına,
İçirdin zehiri 'bal' diye diye

Nikotinin ak ciğerimi sarmış.
Dışın masumane içerin harmış.
Korona'yla kadim dostluğun varmış.
Çağırdın yardımcı "ol" diye diye.

On beşimden beri düştün peşime.
Öksürdükçe kıs kıs güldün keşime.
Her yakışta sinyal verdin eşime,
"Sen de kalacaksın dul" diye diye

Ben sigaram dedim; garam imişsin.
Kara sevdalık bir yaram imişsin.
Ben gibi fakire haram imişsin.
Sömürdün yıllarca 'kul' diye diye.

Nerden çattım senin gibi belâya.
Pis kokuttun beni gözü elâya.
Ben de seni atıyorum helâya,
"Orada belânı bul" diye diye

Garam: Aşırı tutku, azâb, helâk.