Sigarada içer insanlığı.

Gerçek seven güvenerek sigaradan önce kendisini yakar oysa.
Gördüğü ihanetle saf ve temiz duyguları uçup gider duman misali burnundan.
Gecenin zifiri karanlığında ağır adımlarla ilerlerken durur biranda.
Derin bir nefesle bir fırt daha çeker ciğerlerine.
Sonsuz uçurumdan yalnızlığa düşercesine.
Çaresizliğin son demlerinde üfler ağzından acı bir öksürükle.
Kokuşmuş,küf tutmuş,bahnaz ve arsız insanlığı.