Sigara Yakmak Sevaptır Şiiri - Cihat Şahin

Bir kış günü bir evde, toplanmış eş dost ahbap,
Dolmuş orta boy oda, hısım komşu lebalep.

O yıllarda pek yoktur, piyasada sigara,
Bulduğu Bafra ancak, uçlu bilmez fukara.

Altın gibi kıymetli, filitreli Maltepe,
Onu bulan zenginler, hiç koymazlar ön cebe.

Bir tiryaki çıkarıp, fora eder paketi,
Öteki içenlerin, dizde kalmaz takati.

Bonkör açıp paketi, dağıtır birer birer,
Sigaraya kavuşan, içmez onu sanki yer!

“sağ ol’lar”az gelince, çok yaşalar eklenir,
Oda yetmez denilip,”çok çok teşekkür” denir.

Herkes duman altıdır, ev sahibi müstesna,
O mutfağa gidince, kalmış mecbur istisna!

Çaylar ile dönünce, bakar işler karışık,
Kendisinden gayrisi, nikotinle barışık.

Ayıp olur diyerek, çıkaramaz sesini,
Boğulmaktan korkarak, zor tutar nefesini.

Bonkör dostu uzatır, neşe ile paketi,
İkram etmek kibarca, sigarayı niyeti.

“Yak kardeşim sende yak”,ağzındaki nakarat,
İçmeyeni kızdırır, bu ısrarlı tekrarat.

Alıp hızla paketi, sobaya doğru gider!
Açıp hemen kapağı, paketi boca eder.

ateş müthiş sobada, gürül gürül yanıyor,
Aylardan ocak ayı, dağlar taşlar donuyor.

Bir anda alev alır, sigara paketini,
Elem keser dizinden, bonkörün takatini.

Gitti gülüm Maltepe, içinde on sigara,
Üzüntüden dilinde, feryat figan yaygara.

“Sen ne yaptın kardeşim”? dilinde hayret sözü.
Paket ile birlikte, köz olur sanki özü.

Ev sahibi pişkince,”ne oldu ki birader”
Sen dedin ya; “yak diye, bende toptan yaktım” der.

“O yakıyor herkesi, taksit taksit an be an,”
“Ciğeri değil yalnız, keseyi yakar inan”

Sanki nar-ı nemruttur, kaplamış ocakları,
Kül eder nafakayı, yoksulluk kulun karı.

Sevaptır yakmak onu, o neslimi yakmadan!
Dost sanıp koyma cebe, o senin büyük adan!

Bu hadise doğrudur, siz sanmayın uydurma!
Yaşanmış gerçek olay, ne senaryo ne kurma.

Bu herkese tavsiye, yakın toptan paketi,
Dilde olsun parola; dumansız temiz ati!