Korkulu gecenin bağrında,
Acıya acıya yorumsuzluğu tercih ettim
Hani çook sevdiğin o şarkıyı,
Artık hiç dinlemeyişimi de katarak
Tüm izlerin gölgesinde
İçimden bağıra bağıra ama
Suskun dilimle gidiyorum.
Belki çok başka hayatta,
Kimbilir bir çiçeğin
Yaprağında ki damla da buluşabilirdik.
Ya da susuz bir temmuz koynunun hırpaladığı
Keşmekeşliğinde ki İstanbul'un
Bu ihtimali de silerek gidiyorum.
Sensiz açar mı çiçekler, doğar mı güneş yeniden
Gözlerinde
Bir başka bakış siler mi mazide ki ölümleri
Tartışmıyorum.
Vazgeçmışliğin kağnısında, koşar adım gidiyorum
Bir kuru ağaçtan düşercesine, rüzgârın kollarına
İncecik mevsimin şafağına kapılarak
Senli ne kadar gün varsa ateşe salarak
Ne kadar dur desen de yokum artık
Çünkü ölüyorum
Kayıt Tarihi : 4.8.2018 01:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!